تكيه اش بر درخت،
نگاهش غمگين،
لبهايش پراز زمزمه،
در ژرفاى وجودش غوغا بود،
افكارش پريشان و هردم فكرخودكشي بسرش ميزد
(غضونفر ی كه بدون شام از هیئت برگشت بود)
نگاهش غمگين،
لبهايش پراز زمزمه،
در ژرفاى وجودش غوغا بود،
افكارش پريشان و هردم فكرخودكشي بسرش ميزد
(غضونفر ی كه بدون شام از هیئت برگشت بود)
No comments:
Post a Comment